Skip to main content

Pecoros Índice Características diferenciais | Apéndices craniais | Clasificación | Historia evolutiva | Notas | Menú de navegaciónResumoResumoResumo10552935500

Multi tool use
Multi tool use

Ruminantes


infraordemamíferosartiodáctilosruminantesxénerosartiodáctilosestómagotaxonirmánastrágalotrapeciocranioóso temporalqueratinabóvidosperiósteocérvidoscervoalcexiráfidoscladosxirafaocapicirtuxiánanatomista comparativobritánicomamíferosWilliam Henry Flowerlatinafósilesruminanteseocenoartiodáctilosmioceno












Pecoros




Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

(Redirixido desde "Pecora")





Saltar ata a navegación
Saltar á procura




Pecoros
Rango fósil: 20 MA - 0
mioceno temperán - actualidade


Vaca rubia galega
Vaca rubia galega

Clasificación científica
















Reino:

Animalia


Filo:

Chordata

Subfilo:

Vertebrata


Clase:

Mammalia


Orde:

Artiodactyla

Suborde:

Ruminantia

Infraorde:

Pecora
Flower, 1883

Familias

Véxase o texto

A dos pecoros (Pecora) é unha infraorde de mamíferos artiodáctilos que comprende a maioría dos ruminantes. A maioría dos membros da infraorde teñen apéndices craniais proxectados desde o óso frontal; só dous xéneros existentes na actualidade carecen deles, Hydropotes e Moschus.[1]


Aínda que a maioría dos pecoros teñen apéndices craniais, só algúns destes apéndices son cualificados como "cornos", e moitos científicos coinciden en que os apéndices non xurdiron dun antepasado común, senón que evolucionaron independentemente.[1][2][3][4]




Índice





  • 1 Características diferenciais


  • 2 Apéndices craniais

    • 2.1 Cornos


    • 2.2 Hastas


    • 2.3 Osiconos


    • 2.4 Estoxos córneos caducos



  • 3 Clasificación

    • 3.1 Familias



  • 4 Historia evolutiva


  • 5 Notas




Características diferenciais |




Dedos dunha xirafa.




Cornos "verdadeiros" dun búfalo africano (Syncerus caffer).




Cornos caducos dun cervo.




Osiconos dunha xirafa.




Cornos do antílope americano (Antilocapra americana).


Os Pecora comparten características con outros artiodáctilos, incluíndo un estómago de catro cavidades e uns pés paraxónicos, é dicir, que os eixes de simetría en cada extremidade pasan entre os dedos III e IV, o que significa que soportam o peso do corpo nestes dedo. Janis e Scott (1987) recoñecen varios caracteres que distinguen aos Pecora dos membros do seu taxon irmán, o dos Tragulina: un astrágalo con caras paralelas, perda do trapecio e diferenzas en diversas partes do cranio, como na rexión petrosa do óso temporal.[3]



Apéndices craniais |


As características distintivas da maioría das familias dos pecoros son os apéndices craniais. Os pecoros modernos (coa excepción dos Moschidae) teñen un dos catro tipos de apéndices craniais seguites: cornos, cornos con hastas, osiconos e estoxos córneos caducos.[5]



Cornos |


Os cornos "verdadeiros" teñen un núcleo de óso cuberto por unha envoltura permanente de queratina. Son rípicos dos bóvidos. Os cornos desenvólvense sobre o periósteo do óso frontal, e poden seren rectos ou curvos. As diferentes características da perficie da vaíña de queratina (por exemplo, as cristas ou os xiros) crese que son causadas por diferentes taxas de crecemento ao redor do núcleo do óso.[3]



Hastas |


As hastas son estruturas óseas que caen e son substituídas cada ano nos membros da familia dos cérvidos. Medran cun crecemento permanente nunha estrutura do oso frontal denominada pedículo.[3] Estas cornamentas poden ser ramificadas, como no cervo (Cervus elaphus) ou palmadas, como no alce (Alces alces).



Osiconos |


Os osiconos son protuberancias permanentes de estrutura ósea que derivan de cartilaxea osificados que proceden do óso frontal ou dos parietais (fusionados) durante a vida do animal, e que están recubertos de pel e pelo. Preséntanos só os xiráfidos e algúns clados relacionados extintos, representados nos animais modernos só pola xirafa (Giraffa camelopardalis) e os machos do ocapi (Okapia johnstoni).[3]



Estoxos córneos caducos |


Esre tipo de cornos son similares aos cornos "verdadeiros", con vaíñs de queratina que cobren os nícleos óseos permanentes; porén, estas fundas son caducas, e caen como as cornamentas dos cervos. Coñécese moi pouco sobre o desenvolvemento destas estruturas, pero xeralmente suponse que evolucionaron independentemente. O único animal que os presenta é o antílope americano (Antilocapra americana).[3]



Clasificación |


A infraorde foi definida polo cirtuxián e anatomista comparativo británico, especializado en mamíferos, William Henry Flower (1831-1899).[6]


O nome Pecora provén da palabra latina pecus, -oris que significa "gando".[2]



Familias |


Usualmente para determinar as relacións entre as familias dos pecoros (así como de todos os artiodáctilos) baséanse en estudos moleculares, xa que hai pouco consenso en estudos morfolóxicos.[1]


As seguintes familias son recoñecidas como válidas por diferentes grupos de científicos.[5]



  • Orde Artiodactyla
    • Suborde Suina (porcos e pecarís)

    • Suborde Tylopoda (camélidos)

    • Suborde Cetruminantia (hipopotámidos e cetáceos)[7]

      • Infraorde Pecora
        • Familia Cervidae (cervos)

        • Familia Giraffidae (xirafa e ocapi)

        • Familia Antilocapridae (antílope americano)

        • Familia Moschidae (cervos almiscreiros)

        • Familia Bovidae (touros, cabras, ovellas e antílopes)

        • Familia †Gelocidae

        • Familia †Palaeomerycidae

        • Familia †Hoplitomerycidae

        • Familia †Climacoceratidae

        • Familia †Leptomerycidae



Historia evolutiva |


Os primeiros fósiles de ruminantes apareceron no eoceno medio. Estes animais eran pequenos, probabelmente omnívoros e que vivían nos bosques.[5]


Os artiodáctilos con apéndices carniais máis antigos datan do mioceno temperán.[5]


A aparición dos pecoros durante o mioceno suxire que sufriron unha rápida diversificación talvez debida aos cambios climáticos da época.[5][8]



Notas |




  1. 1,01,11,2 Hassanin, A. & E. Douzery. Molecular (2003): Molecular and Morphological Phylogenies of Ruminantia and the Alternative Position of the Moschidae. Systematic Biology. 52: 206-228. Resumo


  2. 2,02,1 Bubenik, A. (1990): Epigenetical, Morphological, Physiological, and Behavioral Aspects of Evolution of Horns, Pronghorns, and Antlers. En: Horns, Pronghorns, and Antlers. G. Bubenik and A. Bubenik eds. Springer-Verlag. New York.


  3. 3,03,13,23,33,43,5 Janis, C. & K. Scott (1987): The Interrelationships of Higher Ruminant Families with Special Emphasis on the Members of the Cervoidea. American Museum Novitates. 2893: 1-85. [1]


  4. Hassanin, A.; F. Delsuc; A. Ropiquet; C. Hammer; B. Jansen van Vuuren; C. Matthee; M. Ruiz-Garcia; F. Catzeflis; V. Areskoug; T. T. Nguyen & A. Couloux (2012): Pattern and Timing of Diversification of Cetartiodactyla (Mammalia, Laurasiatheria), as Revealed by a Comprehensive Analysis of Mitochondrial Genomes. Comptes Rendus Biologies. 335: 32-50. [2]


  5. 5,05,15,25,35,4 DeMiguel, D., B. Azanza & J. Morales (2014): Key Innovations in Ruminant Evolution: A Paleontological Perspective. Integrative Zoology 9 (4): 412–433. Resumo


  6. Flower, W. (1883): On the Arrangement of the Orders and Families of Existing Mammalia. Proceedings of the Zoological Society of London. 178 -186.


  7. Ursing, B., K. Slack & U. Arnason (2000): "Subordinal artiodactyl relationships in the light of phylogenetic analysis of 12 mitochondrial protein-coding genes". Zoologica Scripta 29: 83-88. Resumo


  8. Morales, J.; M. Pickford & D. Soria (1993): Pachyostosis in a Lower Miocene Giraffoid from Spain, Lorancameryx pachyostoticus Nov. Gen. Nov. Sp. and Its Bearing on the Evolution of Bony Appendages in Artiodactyls. Geobios. 26: 207-230. [3].







Traído desde "https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pecoros&oldid=4132137"










Menú de navegación

























(window.RLQ=window.RLQ||[]).push(function()mw.config.set("wgPageParseReport":"limitreport":"cputime":"0.312","walltime":"0.394","ppvisitednodes":"value":1227,"limit":1000000,"ppgeneratednodes":"value":0,"limit":1500000,"postexpandincludesize":"value":8653,"limit":2097152,"templateargumentsize":"value":1191,"limit":2097152,"expansiondepth":"value":11,"limit":40,"expensivefunctioncount":"value":2,"limit":500,"unstrip-depth":"value":0,"limit":20,"unstrip-size":"value":7833,"limit":5000000,"entityaccesscount":"value":3,"limit":400,"timingprofile":["100.00% 298.451 1 -total"," 53.05% 158.343 1 Modelo:Control_de_autoridades"," 17.91% 53.453 1 Modelo:Commonscat"," 16.77% 50.043 1 Modelo:Irmáns"," 15.24% 45.469 1 Modelo:Caixa_lateral"," 12.68% 37.841 1 Modelo:Taxobox"," 6.05% 18.068 1 Modelo:Taxobox/núcleo"," 5.29% 15.774 1 Modelo:Listaref"," 2.80% 8.370 1 Modelo:Título_sen_retrouso"," 1.01% 3.017 1 Modelo:Taxobox/cor"],"scribunto":"limitreport-timeusage":"value":"0.115","limit":"10.000","limitreport-memusage":"value":1492031,"limit":52428800,"cachereport":"origin":"mw1271","timestamp":"20190414235741","ttl":2592000,"transientcontent":false);mw.config.set("wgBackendResponseTime":141,"wgHostname":"mw1252"););wbM fvmfEYnDogE0uO g 5LGf HtPXTQ o7E 9Oh,qeUnbGv12t
0ik Gd2H3mbhRcLWl,B94pJByH9 aR7uOw

Popular posts from this blog

RemoteApp sporadic failureWindows 2008 RemoteAPP client disconnects within a matter of minutesWhat is the minimum version of RDP supported by Server 2012 RDS?How to configure a Remoteapp server to increase stabilityMicrosoft RemoteApp Active SessionRDWeb TS connection broken for some users post RemoteApp certificate changeRemote Desktop Licensing, RemoteAPPRDS 2012 R2 some users are not able to logon after changed date and time on Connection BrokersWhat happens during Remote Desktop logon, and is there any logging?After installing RDS on WinServer 2016 I still can only connect with two users?RD Connection via RDGW to Session host is not connecting

Vilaño, A Laracha Índice Patrimonio | Lugares e parroquias | Véxase tamén | Menú de navegación43°14′52″N 8°36′03″O / 43.24775, -8.60070

Cegueira Índice Epidemioloxía | Deficiencia visual | Tipos de cegueira | Principais causas de cegueira | Tratamento | Técnicas de adaptación e axudas | Vida dos cegos | Primeiros auxilios | Crenzas respecto das persoas cegas | Crenzas das persoas cegas | O neno deficiente visual | Aspectos psicolóxicos da cegueira | Notas | Véxase tamén | Menú de navegación54.054.154.436928256blindnessDicionario da Real Academia GalegaPortal das Palabras"International Standards: Visual Standards — Aspects and Ranges of Vision Loss with Emphasis on Population Surveys.""Visual impairment and blindness""Presentan un plan para previr a cegueira"o orixinalACCDV Associació Catalana de Cecs i Disminuïts Visuals - PMFTrachoma"Effect of gene therapy on visual function in Leber's congenital amaurosis"1844137110.1056/NEJMoa0802268Cans guía - os mellores amigos dos cegosArquivadoEscola de cans guía para cegos en Mortágua, PortugalArquivado"Tecnología para ciegos y deficientes visuales. Recopilación de recursos gratuitos en la Red""Colorino""‘COL.diesis’, escuchar los sonidos del color""COL.diesis: Transforming Colour into Melody and Implementing the Result in a Colour Sensor Device"o orixinal"Sistema de desarrollo de sinestesia color-sonido para invidentes utilizando un protocolo de audio""Enseñanza táctil - geometría y color. Juegos didácticos para niños ciegos y videntes""Sistema Constanz"L'ocupació laboral dels cecs a l'Estat espanyol està pràcticament equiparada a la de les persones amb visió, entrevista amb Pedro ZuritaONCE (Organización Nacional de Cegos de España)Prevención da cegueiraDescrición de deficiencias visuais (Disc@pnet)Braillín, un boneco atractivo para calquera neno, con ou sen discapacidade, que permite familiarizarse co sistema de escritura e lectura brailleAxudas Técnicas36838ID00897494007150-90057129528256DOID:1432HP:0000618D001766C10.597.751.941.162C97109C0155020