Símbolo do sexo masculino, tamén coñecido como "lanza de Marte" ou "frecha de Ares".

O David de Miguelanxo representa a visión clásica da beleza masculina.

O home^[1] ( pronunciación (axuda · info)), ou varón^[2], é un ser humano macho, de sexo oposto á muller. Este tipo de oposición non é antinómica: existen casos intermedios tanto bioloxica (hermafroditismo) coma psicoloxicamente (transexualidade). O termo home pódese utilizar tamén para se referir ao ser humano de maneira xeral, sexa el home ou muller e mais tamén se pode restrinxir para referirse ao ser humano masculino que chegou á idade viril.

Idade e terminoloxía |

A condición de home está normalmente vinculado ao período da vida após a xuventude, polo menos fisicamente, durante a puberdade. Un neno é unha crianza humana masculina. Para moitos, a palabra home implica un determinado grao de madureza e a responsabilidade que os homes novos en especial non se senten preparados para tal; con todo, tamén pódense sentir moi vellos para seren chamados nenos e por esta razón, algúns evitar empregar home ou neno para describir un home novo, preferindo termos máis coloquiais como rapaz ou mozo.^[3]

Os filósofos gregos buscaron durante séculos a definición exacta do que é un home, sendo a máis coñecida a que o describe como "un bípede implume" (dúas pernas e sen plumas). Aristóteles concibiuna cando afirmou que o home é o animal racional. Esa definición serve para ambos os sexos.

O feminismo critica a utilización do vocábulo home como sinónimo de ser humano designando toda a especie. Reivindica o seu uso para significar, exclusivamente, ser humano do sexo masculino.

Bioloxía |

A testosterona é unha hormona androxénica propia do macho de moitas especies, que permite desenvolver os músculos do varón con pouco esforzo^[4] e é determinante en parte do seu desenvolvemento físico e das características sexuais secundarias.

Sexo masculino |

Esquema do aparato reprodutor masculino:
1. Vexiga urinaria 2. Óso pube 3. Pene 4. Corpo cavernoso 5. Glande 6. Prepucio 7. Abertura da uretra 8. Colon sigmoideo 9. Recto 10. Vesícula seminal 11. Conduto exaculador 12. Próstata 13. Glándula de Cowper 14. Ano 15. Vaso deferente 16. Epidídimo 17. Testículo 18. Escroto

O aparato reprodutor masculino garante que o varón teña a capacidade de fecundar o óvulo femenino e nese momento a transmisión da información xenética por medio do espermatozoide. Os órganos sexuais primarios do varón son exteriores, a diferenza dos da muller que son internos. A androloxía é a ciencia que estuda o aparato reprodutor masculino.

Caracteres sexuais secundarios |

Os seres humanos posúen dimorfismo sexual en moitas características, moitas das cales non teñen unha ligazón directa coa reprodución, aínda que a maioría interveñen na atracción sexual. Moitas expresións do dimorfismo sexual están na altura, peso e estrutura corporal, aínda que sempre hai exemplos que non seguen o padrón habitual. Por exemplo, os varóns tenden a ser máis altos cás mulleres, mais hai moitos individuos de ambos os sexos no rango medio da especie.

Entre as características secundarias máis comúns que comezan a desenvolverse a partir da puberdade, sen que a súa ausencia vaia en contra da identidade masculina atópanse as seguintes:

• Ton de voz grave e forte.


• Estatura superior á feminina.


• Crecemento de pelo no rostro (barba e bigote).


• 
  Tórax amplo e pelve estreita; forma triangular do torso.


• Maior volume corporal.


• Carencia de graxa subcutánea.


• Maior tendencia á calvicie común.


• 
  Pel grosa.

Identidade sexual |

As características biolóxicas descritas non son suficientes para definir a percepción que o propio individuo ten de si mesmo. A materia esténdese ao complexo mundo da psicoloxía humana; chámase identidade sexual e comprende un longo proceso no que se mesturan diversos elementos e a cultura circundante. Nalgúns casos a identidade sexual non coincide coa biolóxica ou xenética.

Saúde, expectativas de vida e mortalidade |

Tanto varóns como mulleres son vítimas do mesmo tipo de enfermidades que azoutan ao ser humano, mais cada xénero ten unha tendencia maior a un determinado tipo. As enfermidades que máis se acentúan no varón son o autismo, o daltonismo e o alzhéimer, que ataca principalmente na idade madura, mais tamén pode presentarse en varóns novos.

A expectativa de vida masculina, como a feminina, varía considerablemente segundo o desenvolvemento de cada sociedade. Non obstante os estudos estatísticos en moitos países, tanto ricos como pobres, coinciden en que as expectativas vitais da muller son superiores ás do varón nun rango de cinco anos, debido ás circunstancias de cada sexo.

Estereotipos masculinos |

Os estereotipos masculinos varían segundo o nivel cultural da sociedade, a idade e o momento histórico. Por exemplo, estudantes e persoas adultas definen de xeito diferente que se considera masculino. Os estudantes elaboran uns estereotipos de rol de xénero máis claramente definidos que as persoas adultas. Os estereotipos masculinos normalmente están máis definido cós estereotipos femininos.^[5] Non obstante, esta asignación de características está cada vez máis afastada da realidade, polo que os mesmos estereotipos de xénero van cambiando paulatinamente, segundo o cambio de tarefas asignadas tradicionalmente a un dos sexos tamén cambia, como foi a incorporación da muller ao mundo laboral. O incremento da actividade das mulleres nos ámbitos deportivos favorece un cambio do estereotipo tradicional masculino.^[6]

As sociedades e culturas máis conservadoras asumen moitos destes estereotipos como o que debe ser o varón, mais na era da globalización pouco a pouco lévaos a debate. Entre os máis célebres pódense enumerar:

• O varón á máis agresivo cá muller.^[7]


• Ten un espírito maior de aventura e é máis valente perante erigo.


• Ten un espírito de competitividade máis amplo có da muller.^[8]


• Menor empatía e conciencia social.


• Maior seguridade persoal, mesmo ao punto do orgullo e maior liderado que a muller.


• Menos emocional e máis racional.^[9][10]


• Maior capacidade técnica.


• Menor aberto ao pensamiento abstracto.

Notas |

Véxase tamén |

A Galicitas posúe citas sobre:  Home

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Home

Bibliografía |

• Andrew Perchuk, Simon Watney, Bell Hooks, The Masculine Masquerade: Masculinity and Representation, MIT Press 1995


• Pierre Bourdieu, Masculine Domination, Paperback Edition, Stanford University Press 2001


• Robert W. Connell, Masculinities, Cambridge : Polity Press, 1995


• Violencia Extrafamiliar hacia el varón


• Warren Farrell, Myth of Male Power Berkley Trade, 1993 ISBN 0-425-18144-8
  


• Michael Kimmel (ed.), Robert W. Connell (ed.), Jeff Hearn (ed.), Handbook of Studies on Men and Masculinities, Sage Publications 2004

Outros artigos |

• Persoa