Jack Nicholson in’t Johr 2008

John Joseph Nicholson (*22. April 1937 in New York City), beter bekannt ünner den Naam Jack Nicholson is en US-amerikaanschen Schauspeler. Nicholson gellt as een vun de bekanntesten un veelsietigsten Schauspelers in hüütige Tieten. Mit dree wunnen Oscars un tohopen twölf Nomineeren – acht dorvun as beste Hööftdorsteller – hollt he bit vundaag en Rekord. Nicholson is bekannt för sien untögelt Temperament un sien markant „Haifischgrinsen“.

Leven |

Jöögd un Utbilln |

Jack Nicholson is ahn Vadder opwossen. Sien Moder June weer bi de Geboort eerst 17 Johr oolt, dorüm geev sik sien Grootmoder Ethel as sien Moder ut, üm dat Ansehn vun ehr Dochter nich to schaden. June geev sik dorgegen as sien öllere Süster ut. De Wohrheit kreeg Nicholson eerst 1974 dör en Time-Artikel över sien Familie spitz. Sien wohrschienlichen Vadder, den italieensch stämmige Schauspeler Don Furcillo († 1997), hett he nie to Gesicht kregen.

Jack Nicholson, 1960
as masochistisch Patient in The Little Shop of Horrors

De Afsicht, Schauspeler to warrn, harr Nicholson al as lütten Jung. He hett sik in de School de Theatergrupp anslaten un weer al korte Tiet later de Klassenclown. Een vun sien Kindheitsfrünnen weer to’n Bispeel de Schauspeler Danny DeVito, mit denn tosamen he 1975 in One Flew Over The Cuckoo’s Nest to sehn weer. Na sien Afsluss an de Manasquan High School hett he 1954 sien Heimatoort Neptune, New Jersey verlaten un folg sien Moder June na Hollywood. Dort arbeit he toeerst as Baadjungen för’t Trickfilm Afdeel vun MGM.

Enn vun de 1950er Johren neem Nicholson denn Schauspeelünnerricht bi Jeff Corey. Ünner sien Kommilitonen weern Richard Chamberlain un James Coburn. 1958 drööp he den Filmproduzenten Roger Corman, de em för sien Film The Cry Baby Killer nehmen de. In de Johren dorna hett he vör allen wieter för Corman arbeit. He harr Rullen in B-Movies as The Little Shop of Horrors, The Raven oder The Terror – bi den he ok to’n eersten mol Speelbaas weer. Faken speel he den jungen opsternaatschen Rebellen. 1962 hett he de Eh slaten mit de Schauspelersche Sandra Knight un een Johr later keem sien eerste Dochter op de Welt. Sien Moder June bleev in’t lieke Johr dood, wieldat se Kreeft harr. Sien Eh mit Sandra Knight is 1966 wedder scheedt worrn. Jack Nicholson hett tosamen fief Kinner vun veer verscheden Fronslüüd. Man, vun sik sülvst segg he: „Na allens, wat ik weet, künnen dat 9000 wesen“^[1].

Hollywood-Loopbahn |

Mitt vun de 1960er Johren hett Nicholson ok mol versöcht, en Dreihbook toschrieven. So ünner annern för The Trip, den Corman verfilmt hett. Dorbi hett he 1967 Peter Fonda un Dennis Hopper drapen. As de dorbi weern, den Roadmovie Easy Rider ümtosetten, weer Nicholson 1969 anfangs blots as utföhrend Filmproduzent togegen, wieldat he op Bidden vun Hopper den Kontakt maakt het to de Produkschoonsfirma BBS. Rip Torn schull toeerst den besopenen Afkaat spelen, hett aver kort vör de Dreiharbeiten de Produkschoon verlaten. Nicholson verkloor sik praat, de Rull to övernehmen. Dör den Kultfilm vun de Hippie-Generatschoon is Nicholson över Nacht beropen worrn, un togliek kreeg he dorvör ok de eerste Nomineeren för den Oscar. De tweete keem glieks een Johr later för Five Easy Pieces.

In de 1970er Johren is Jack Nicholson to’n Superstar opstegen. In de Twüschentiet weer he wedder scheedt un fier nu mit sien Frünnen Hopper, Fonda, Roman Polański un sien besten Fründ Warren Beatty wille Drogen- un Sexpartys. Sien Loopbahn hett dat nich schaadt. Na twee wietere Oscar-Nomineeren hett he 1975 för One Flew Over The Cuckoo’s Nest vun Miloš Forman sien eersten Oscar wunnen.

Jack Nicholson bi de Filmfestspelen in Cannes, 2001

In’n Ansluss doran harr he en poor Filmen ahn Spood, bit he 1980 tosamen mit den legendären Speelbaas Stanley Kubrick den Horror-Klassiker Shining vun Stephen King dreiht hett, in den he en verrückten Schriever speel. In den Film The Postman Always Rings Twice haar he en Leefszeen mit Jessica Lange, de för Schandaal sorgt hett. In’t lieke Johr weer sien tweet Dochter Honey boren. Ehr Moder weer dat däänsch Model Winnie Hollman. To de Tiet weer Nicholson man al mehrere Johren mit de Schauspelersche Anjelica Huston tosamen.

En wieteren Oscar kreeg Nicholson 1983 för Terms of Endearment. De Film weer 1996 mit The Evening Star wieter maakt. n den Film hett Nicholson en Gastoptritt hatt. Een vun sien finanziell gröttsten Filmen weer de Comic-Verfilmen Batman, in den he den Bösen Joker speelt hett. Wieldat he bi dissen Film en Gewinnbedeeligen harr, hett he dormit över 60 Millionen US-Dollar innahmen.

’N beten later hett sik Anjelica Huston vun Nicholson scheedt, as se wies worrn is, dat de Kellnersche Rebecca Broussard en Dochter vun em kriegen schüll. He geev ehr den Naam vun sien Tante Lorraine. 1992 keem en Söhn, Raymond, op de Welt. Vun 1999 bit 2001 hett Nicholson mit de Schauspelersche Lara Flynn Boyle tohopen leevt.

In de 1990er Johren weer he in Filmen as A Few Good Men, Wolf oder Mars Attacks! to sehn. För sien Rull as minschenverachtend Egoisten in As Good As It Gets kreeg he 1998 sien drütten Oscar, den he den 1998 dood bleven Schauspeler J.T. Walsh widmen de. To sien jüngeren Projekten tellt About Schmidt, Anger Management un de Kummedie Something’s Gotta Give, in den he sien Image as Fronheld op’n Arm nimmt.

2006 hett he blangen Leonardo DiCaprio, Matt Damon un Mark Wahlberg een Hööftrull övernahmen in den Film The Departed. 2007 keem de Film The Bucket List rut, in den he un Morgan Freeman twee doodkranke Patienten, de jemehr restliche Tiet nütt, üm de letzten Wünsch wohr to maken.

Jack Nicholson is vun verscheden Synchroonsnackers översett worrn. Siet Mitt vun de 1980er Johren is Nicholson vör allen vun Joachim Kerzel snackt worrn.

Filmografie (Utwahl) |

Bito hett he ok in en Reeg vun Filmprodukschonen as Speelbaas, Dreihbookschriever oder Filmproduzent mitarbeit.

Utteken un Filmpriesen (Utwahl) |

Jack Nicholson hett för sien Arbeit bannig veel Filmpriesen un Utteken kregen. Bit in’t Johr 2007 hett he dree mol den Oscar wunnen un weer dorför noch eenige mole fakener vörslahn. He is wiet mehr as hunnert mol för Priesen nomineert wesen und hett opstunns mehr as sösstig Utteken wunnen. En Utwahl dorvun sünd:

• 1970: den NSFC Award in de Kategorie Best Nevendorsteller för Easy Rider
  


• 1975: den BAFTA-Award in de Kategorie Best Hööftdorsteller för The Last Detail
  


• 1975: den Golden Globe in de Kategorie Best Hööftdorsteller – Drama för Chinatown
  


• 1975: den NSFC Award in de Kategorie Best Dorsteller för One Flew Over The Cuckoo’s Nest
  


• 1976: den Oscar in de Kategorie Best Hööftdorsteller för One Flew Over The Cuckoo’s Nest
  


• 1976: den Golden Globe in de Kategorie Best Hööftdorsteller – Drama för One Flew Over The Cuckoo’s Nest
  


• 1976: den David di Donatello Filmpries in de Kategorie Best utlännsch Schauspeler för One Flew Over The Cuckoo’s Nest
  


• 1982: den Golden Globe in de Kategorie Best Nevendorsteller – Drama för Reds
  


• 1984: den Oscar in de Kategorie Best Nevendorsteller för Terms of Endearment
  


• 1984: den NSFC Award in de Kategorie Best Nevendorsteller för Terms of Endearment
  


• 1986: den Golden Globe in de Kategorie Best Hööftdorsteller – Kummedie oder Musical för Prizzi’s Honor
  


• 1986: den NSFC Award in de Kategorie Best Hööftdorsteller för Prizzi’s Honor
  


• 1988: den Saturn Award in de Kategorie Best Hööftdorsteller för The Witches of Eastwick
  


• 1994: den AFI Life Achievement Award
  


• 1997: den NBR Award in de Kategorie Best Schauspeler för As Good As It Gets
  


• 1997: sien Steern op’n Walk of Fame
  


• 1998: den Golden Globe in de Kategorie Best Hööftdorsteller – Kummedie oder Musical för As Good As It Gets
  


• 1998: den Oscar in de Kategorie Best Hööftdorsteller för As Good As It Gets
  


• 1999: den Cecil B. DeMille Award
  


• 2003: den Golden Globe in de Kategorie Best Hööftdorsteller – Drama för About Schmidt
  

Literatur |

• 
  Meinolf Zurhorst, Lothar Just: Jack Nicholson. Seine Filme - sein Leben. Heyne-Filmbökeree, Nr. 52. Heyne, München 1983, ISBN 3-453-86052-7
  


• 
  Adolf Heinzlmeier: Jack Nicholson. Hollywoods Wolf im Schafspelz. Lübbe, Bergisch Gladbach 1991, ISBN 3-404-61192-6
  


• Patrick McGilligan: Jack's life. Jack Nicholson, eine Biografie (OT: Jack's life). Henschel-Verlag, Berlin 1994, ISBN 3-89487-205-5
  


• John Parker: Jack Nicholson. Mehr Clown als Macho (OT: The joker's wild). Heyne-Filmbökeree, Nr. 219. Heyne, München 1995, ISBN 3-453-09004-7
  


• Edward Douglas: Jack Nicholson - der große Verführer (OT: Jack - the great seducer). Heyne, München 2005, ISBN 3-453-12052-3
  

Borns |

1. 
   ↑ Jack Nicholson – VIP-Klick
   

Websteden |

Jack Nicholson. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

• 
  Jack Nicholson in de Internet Movie Database
  


• 
  Literatur över Jack Nicholson in de Düütsche Natschonalbökeree


• Jack Nicholson Online