Dinastía Qing Emperadores da dinastía qing | Véxase tamén | Menú de navegacióne3000184784677481ID4088875-7qing-dynastysh85024078Traballa nel
Historia da China
chinéspinyinWade-GilesIPAmanchú
Von MöllendorffChina16441912restauración1917Dinastía MinghanRepública da ChinaRepública Popular da ChinamanchúAisin GioroManchuria1644chinés simplificadochinés tradicionalpinyinWade-Gileschinés simplificadochinés tradicionalpinyinWade-Giles1683Kangxichinés simplificadochinés tradicionalpinyin161616361644PequínLi ZichengChongzhenmanchúsWu SanguiDinastía Shunconfucianasséculo XVIIIXinjiangTibetMongoliaséculo XIXRebelión Taiping18511864occidentalbritánicoopioPrimeira Guerra do Opio1840Reino UnidoHong Kong1842Tratado de NanquimRebelión Taiping18511864Revolución XinhaiDowager LongyuPuyi12 de febreiro1912
Dinastía Qing
Saltar ata a navegación
Saltar á procura
清朝  Imperio do Gran Quing | ||||
| ||||
Bandeira | ||||
 Imperio do Gran Quing. | ||||
Capital | Pequín | |||
Lingua | Lingua oficial: Mandarín Manchú Tibetano Mongol Uyghur outras | |||
Relixión | Taoísmo Confucianismo Budismo Relixión tradicional chinesa Lamaísmo | |||
Goberno | Monarquía absoluta | |||
Emperador (皇帝) | ||||
| • 1626 – 1643 | Hung Taiji | |||
| • 1908 – 1912 | Puyi | |||
Historia | ||||
| • Batalla de Pequín | 1644 | |||
Superficie | ||||
| • 1740 | 13,150,000 km² | |||
| • 1790 | 14,700,000 km² | |||
Poboación | ||||
| • 1740 est. | 140,000,000 | |||
| Densidade | 10,6/km² | |||
| • 1776 est. | 268,238,000 | |||
| • 1790 est. | 301,000,000 | |||
| Densidade | 20,5/km² | |||
A emperatriz Cixi
A Dinastía Qing (chinés: 清朝, pinyin: Qīng Cháo, Wade-Giles: Ch'ing ch'ao; IPA t͡ɕʰíŋ t͡ʂʰɑ̌ʊ̯; manchú: , Von Möllendorff: Daicing Gurun), tamén coñecida coma a Dinastía Manchú, foi a derradeira dinastía gobernante da China, que estivo no poder entre 1644 e 1912 (cunha breve restauración en 1917). Foi precedida pola Dinastía Ming, a derradeira dinastía han chinesa, e seguida pola República da China e a República Popular da China.
A dinastía foi fundada polo clan manchú Aisin Gioro no que hoxe é o noroeste da China (tamén coñecida coma Manchuria). Comeza en 1644 a expandirse pola propia China e os seus territorios circundantes, establecendo o Imperio do Gran Qing (chinés simplificado: 大清国, chinés tradicional: 大清國, pinyin: Dà Qīng Guó, Wade-Giles: Ta Ch'ing Kuo, ou chinés simplificado: 大清帝国, chinés tradicional: 大清帝國; pinyin: Dà Qīng Dì Guó, Wade-Giles: Ta Ch'ing Ti Kuo). A pacificación completa da China acadouse arredor de 1683 baixo o emperador Kangxi.
Establecida orixinalmente coma a Última Dinastía Jin (chinés simplificado: 后金, chinés tradicional: 後金, pinyin: hòu jīn) Amaga Aisin Gurun en 1616, cambiou o seu nome a Qing, que significa claro ou traslúcido en 1636. En 1644 Pequín foi saqueada por unha coalción de forzas rebeldes liderada por Li Zicheng, un oficial Ming. O derradeiro emperador Ming Chongzhen suicidouse cando caeu a cidade, marcando o remate oficial da dinastía. Daquela, os manchús aliáronse co xeneral Ming Wu Sangui e tomaron o control de Pequín e derrubaron a curta Dinastía Shun.
A pesar de que os manchús foron conquistadores estranxeiros, adoptaron rapidamente as tradicionais regras e costumes de goberno confucianas e terminaron por gobernar na mesma liña das dinastías nativas anteriores.
A dinastía acadou o seu esplendor no século XVIII, durante o cal medraron tanto o territorio como a poboación. Consolidando o seu control sobre o territorio antes pertencente aos mings e ampliando ademais a súa esfera de influencia para incluír Xinjiang, o Tibet e Mongolia.
Porén, o seu poderío militar debilitouse a partir daquela. A Dinastía Qing comezou o seu declive a partir de mediados do século XIX por mor dos grandes conflitos sociais, coma a Rebelión Taiping (1851-1864, o estancamento económico e a influencia occidental. O interese británico en continuar o comercio de opio levou a numerosos conflitos con occidente, o que comportou a Primeira Guerra do Opio, en 1840. O Reino Unido e outras potencias occidentais, ocuparon "concesións" á forza e gañaron privilexos comerciais. Hong Kong foi cedida aos británicos en 1842 polo Tratado de Nanquim. Tamén ocorreran naquel século a Rebelión Taiping (1851-1864).
A Dinastía Qing foi derrubada pola Revolución Xinhai, cando a emperatriz Dowager Longyu abdicou no último emperador, Puyi, o 12 de febreiro de 1912.
Emperadores da dinastía qing |
| Nome dado1 | Nome Póstumo2 (forma curta) Chinés, Manchú | Nome do Templo2 | Nome Reinado Chinés, Manchú | Anos Reinado | Nome polo que é coñecido |
|---|---|---|---|---|---|
| Nurhaci 努爾哈赤 pinyin: Nǔ'ěrhāchì | Gāodì 高帝 Dergi hūwangdi | Tàizǔ 太祖 | Tiānmìng 天命 Abkai fulingga | 1616-16263 | Nurhaci |
| Hong Taiji4 皇太極 pinyin: Huángtàijí | Wéndì 文帝 Genggiyen su hūwangdi | Tàizōng 太宗 | Tiāncōng 天聰 Abkai sure 1627-1636; Chóngdé | 1626-1643 | Hung Taiji |
| Fúlín 福臨 | Zhāngdì 章帝 Eldembure hūwangdi | Shìzǔ 世祖 | Shùnzhì 順治 Ijishūn dasan | 1643-16615 | Shunzhi |
| Xuányè 玄燁 | Réndì 仁帝 Gosin hūwangdi | Shèngzǔ 聖祖 | Kāngxī 康熙 Elhe taifin | 1661-1722 | Kangxi |
| Yìnzhēn 胤禛 | Xiàndì 憲帝 Temgetulehe hūwangdi | Shìzōng 世宗 | Yōngzhèng 雍正 Hūwaliyasun tob | 1722-1735 | Yongzheng |
| Hónglì 弘曆 | Chúndì 純帝 Yongkiyangga hūwangdi | Gāozōng 高宗 | Qiánlóng 乾隆 Abkai wehiyehe | 1735-1796 (muerto 1799)6 | Qianlong |
| Yóngyǎn 顒琰 | Ruìdì 睿帝 Sunggiyen hūwangdi | Rénzōng 仁宗 | Jiāqìng 嘉慶 Saicungga fengšen | 1796-1820 | Jiaqing |
| Mínníng 旻寧 | Chéngdì 成帝 Šanggan hūwangdi | Xuānzōng 宣宗 | Dàoguāng 道光 Doro eldengge | 1820-1850 | Daoguang |
| Yìzhǔ 奕詝 | Xiǎndì 顯帝 Iletu hūwangdi | Wénzōng 文宗 | Xiánfēng 咸豐 Gubci elgiyengge | 1850-1861 | Xianfeng |
| Zǎichún 載淳 | Yìdì 毅帝 Filingga hūwangdi | Mùzōng 穆宗 | Tóngzhì 同治 Yooningga dasan | 1861-18757 | Tongzhi |
| Zǎitián 載湉 | Jǐngdì 景帝 Ambalinggū hūwangdi | Dézōng 德宗 | Guāngxù 光緒 Badarangga doro | 1875-19087 | Guangxu |
| Pǔyí 溥儀 tamén coñecido como Henry | No tiene 8 | Non tén 9 | Xuāntǒng 宣統 Gehungge yoso | 1908-191210 (falecido en 1967) | Xuantong |
1 O nome de familia imperial qing era Aisin Gioro (愛新覺羅 aixin jueluo), pero non era práctica manchú incluír o nome da familia ou do clan no nome persoal dun individuo. | |||||
2 Os nomes póstumo e os nomes dos templos foron compartidos habitualmente polo emperadores de diversas dinastías; precédense xeralmente polo nome da dinastía, neste caso qing, para evitar a confusión. Por exemplo, o emperador Qianlong é chamado con frecuencia Qing Gaozong. | |||||
3 Nurhaci fundou o Jin (金) ou dinastía tardía de Jin (後金) en 1616, pero foi o seu fillo Hung Taiji quen cambiou o nome da dinastía a qing en 1636. Nurhaci adoptou o nome Tianming do reinado pero os seus títulos qing foron conferidos postumamente. | |||||
4 Hung Taiji é chamado erroneamente nalgúns textos históricos Abahai (阿巴海). | |||||
5 O emperador Shunzhi foi o primeiro emperador qing que gobernou a China despois da ocupación de Pequín en 1644. | |||||
6 O emperador Qianlong retirouse oficialmente en 1796, tomando o título de emperador honorario (太上皇帝). Este era un acto da piedade filial para asegurarse de que non reinaría máis que o seu ilustre avó, o emperador Kangxi. Porén, el continuou a ser a última autoridade ata a súa morte en 1799, en que o seu fillo, o emperador Jiaqing, comezou a exercer o poder que fora só de nome a partir de 1796. | |||||
7 A emperatriz viúva Cixi, a concubina do emperador Xianfeng, nai do emperador Tongzhi, e nai adoptiva do emperador Guangxu, utilizou as súas considerables habilidades de manipulación política para actuar como o poder detrás do trono ou no trono a partir de 1861 ata a súa morte en 1908. Ela actuou como rexente durante as minorías dos dous emperadores mozos e confinou o emperador Guangxu no palacio de verán despois de que el procurase introducir reformas en 1898. A morte do emperador Guangxu foi anunciada o día antes da súa morte. | |||||
8 Xùndì (遜帝) ("o emperador abdicado") é o nome que os libros de historia chinesa dan a Puyi. | |||||
9 En 2004 os descendentes da familia imperial qing conferiron un nome póstumo e un nome atrasado a Puyi. Nome póstumo: Mindi (愍帝). Nome do templo: Gongzong (恭宗). | |||||
10 A dinastía qing foi derrocada en 1911, e o último emperador Xuantong, abdicou oficialmente o 12 de febreiro de 1912. Con todo, ese mesmo día a República da China concedeu os "Artigos de tratamento favorable de emperador do gran qing despois da súa abdicación” (清帝退位優待條件) que permitiu que Xuantong conservase o seu título imperial e indicou que fose tratado polo goberno da república co protocolo dun monarca estranxeiro. Estes artigos foron revisados o 5 de novembro de 1924, despois do golpe do xeneral Feng Yuxiang: os artigos revisados indicaban que Xuantong perdía o seu título imperial e sería tratado en diante como un simple cidadán da república. Xuantong foi expulsado da cidade prohibida o mesmo día. Así, Xuantong gobernou como emperador ata o 12 de febreiro de 1912 (e tamén brevemente entre o 1 de xullo e 12 de xullo de 1917), e emperador non-gobernante entre o 12 de febreiro de 1912 e o 5 de novembro de 1924. Xuantong tamén aceptou despois ser o líder fantoche de Manchukuo controlado polos xaponeses co nome de Datong (大同) (1932-1934), entón o emperador fantoche reinou igual co nome do reinado Kangde (康德) (1934-1945). | |||||
Véxase tamén |
 | Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Dinastía Qing  |
| ||||||||||||||
|
:  | Este artigo sobre historia é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre. Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |
Categoría:
- Historia da China
(RLQ=window.RLQ||[]).push(function()mw.config.set("wgPageParseReport":"limitreport":"cputime":"0.388","walltime":"0.580","ppvisitednodes":"value":1235,"limit":1000000,"ppgeneratednodes":"value":0,"limit":1500000,"postexpandincludesize":"value":50242,"limit":2097152,"templateargumentsize":"value":3307,"limit":2097152,"expansiondepth":"value":11,"limit":40,"expensivefunctioncount":"value":8,"limit":500,"unstrip-depth":"value":0,"limit":20,"unstrip-size":"value":0,"limit":5000000,"entityaccesscount":"value":7,"limit":400,"timingprofile":["100.00% 461.494 1 -total"," 51.14% 235.986 1 Modelo:Control_de_autoridades"," 26.58% 122.679 3 Modelo:Caixa_lateral"," 22.68% 104.671 1 Modelo:Commonscat"," 21.84% 100.770 1 Modelo:Irmáns"," 8.36% 38.566 1 Modelo:País_desaparecido"," 6.76% 31.196 1 Modelo:Contén_texto_chinés"," 6.40% 29.524 2 Modelo:Contén_caracteres_especiais"," 5.83% 26.920 1 Modelo:Imperios"," 5.15% 23.746 1 Modelo:Navbox"],"scribunto":"limitreport-timeusage":"value":"0.185","limit":"10.000","limitreport-memusage":"value":3809959,"limit":52428800,"cachereport":"origin":"mw1294","timestamp":"20190610141406","ttl":2592000,"transientcontent":false););"@context":"https://schema.org","@type":"Article","name":"Dinastu00eda Qing","url":"https://gl.wikipedia.org/wiki/Dinast%C3%ADa_Qing","sameAs":"http://www.wikidata.org/entity/Q8733","mainEntity":"http://www.wikidata.org/entity/Q8733","author":"@type":"Organization","name":"Contribuidores dos projetos da Wikimedia","publisher":"@type":"Organization","name":"Wikimedia Foundation, Inc.","logo":"@type":"ImageObject","url":"https://www.wikimedia.org/static/images/wmf-hor-googpub.png","datePublished":"2011-01-05T18:14:56Z","dateModified":"2017-04-01T22:14:12Z","image":"https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/b6/Flag_of_China_%281889%E2%80%931912%29.svg","headline":"u00faltima disnatu00eda imperial da China"(RLQ=window.RLQ||[]).push(function()mw.config.set("wgBackendResponseTime":143,"wgHostname":"mw1323"););
