Océano Índico
Localización administrativa
Estado	39 países e 7 territorios (Ver: Países e territorios ribeiregos)
Localización xeográfica
Continente	África, Asia e Oceanía
Xeografía
Subdivisións	Índico Oriental, Occidental e Índico Sur (inclúe os mares de Andaman, Arabia, Balí, Flores, Xava, Laquedivas, Vermello, Savu e Timor, o canle de Mozambique e os golfos de Adén, Aqaba, Bengala, Omán e Pérsico e a Gran Baía Australiana)
Illas interiores	Illas do Índico
Características
Superficie	68 556 000 km² [1]
Anchura máxima	ca. 10.000 km
Lonxitude costa	66 526 km [1]
Profundiade máxima	7 258 m (f. Xava) [1]
Profundidade media	3 741 m [1]
Mapa
Océano Índico en azul
v c e

O océano Índico^[2] (en árabe, Bahr al-Hind) é un dos cinco océanos da Terra, e é a terceira masa de auga máis grande do mundo, cobre aproximadamente o 20% da superficie da Terra.^[3] Esténdese por unha superficie duns 75 000 000 km². Limitado ó norte pola India, Paquistán e Irán; ó leste por Birmania, Tailandia e Malaisia (todos eles en Asia e Australia); ó sur polo océano Antártico; e ó oeste por África e a Península Arábiga.

Por convención o océano Índico convértese no océano Atlántico á altura do Cabo de Boa Esperanza, no océano Pacífico á altura da illa de Tasmania e no océano Antártico a partir do paralelo 60º S.

Historia |

As economicamente importantes Ruta da Seda (vermello) e rutas comerciais das especias (azul) foron bloqueadas polo Imperio Otomán cara 1453 coa caída do Imperio Bizantino. Isto espoleó a exploración e atopouse unha nova ruta marítima ao redor de África , feito que provocou a era dos descubrimentos.

Mapa do Periplo do Mar Eritreo

Carta do océano Índico do século XVII

As primeiras civilizacións do mundo desenvolvéronse ao redor do océano Índico, ao longo dos vales dos ríos Tigris e Éufrates, Nilo e Indo: en Mesopotamia (comezando con Sumeria), no antigo Exipto e no subcontinente indio (comezando coa civilización do val do Indo). Outras civilizacións tamén xurdiron en Persia (a partir do antigo Imperio Elamita), en Armenia (a partír do antigo Imperio Urartu) e máis tarde no sueste de Asia (a partir do antigo Reino de Funan).

Durante a primeira dinastía de Exipto (ca. 3000 a.C.) xa se enviaron expedicións a navegar polo Índico, viaxando ata Punt, que se cre era parte da actual Somalia. Os barcos que regresaban traían ouro e mirra. O primeiro exemplo coñecido de comercio entre Mesopotamia e o val do Indo (ca. 2500 a.C.) desenvolveuse ao longo do Índico. É posible que os fenicios de finais do III milenio a. C. entrasen tamén na zona, pero non deixaron asentamentos.

O Índico é un mar bastante tranquilo, e grazas a iso abriuse ao comercio antes que o Atlántico ou o Pacífico. O cedo coñecemento dos monzóns tamén fixo posible o seu navegación: cara ao oeste ao principio da época de monzóns, e logo, tras esperar uns meses, de regreso cara ao leste. Isto permitiu aos pobos de Indonesia cruzar o Índico para establecerse en Madagascar.

No século II a. C. ou século I a. C., Eudoxo de Cícico foi o primeiro grego coñecido en lograr cruzar o Índico, navegando ata a India. De Hippalus dise que descubriría a ruta directa desde Arabia ata a India ao redor desta época. Durante o século I e II a.C. desenvolvéronse relacións comerciais intensivas entre o Exipto romano e os reinos Tamil dos Cheras, Cholas e Pandyas do sur da India. Do mesmo xeito que os anteriores pobos indonesios, os mariñeiros occidentais utilizaron o monzón para cruzar o océano. O descoñecido autor do Periplo do Mar Eritreo, que se cre se escribiu entre o século I e o II, describe esta ruta e os portos e mercancías ao longo das costas de África e da India ao redor do ano 70 a. C.

De 1405 a 1433, o almirante chinés Zheng He conduciu grandes frotas da dinastía Ming en varias viaxes a través do océano Occidental (o nome chinés do Índico) e alcanzou os países costeiros da África oriental (véxase Zheng He para referencia).

En 1497, o navegante portugués Vasco da Gama logrou dobrar o cabo de Boa Esperanza e converteuse no primeiro europeo en navegar á India e máis tarde ao Afastado Oriente. Os barcos europeos, armados con pesados canóns, rápidamente dominaron o comercio. Portugal intentou lograr preeminencia establecendo fortes nos estreitos e portos importantes e dominou o comercio e o descubrimento ao longo das costas de África e Asia ata mediados do século XVII. Máis tarde, os portugueses foron desprazados por outras potencias europeas. A Compañía Holandesa das Indias Orientais (1602-1798) buscou o control do comercio con Oriente a través do Índico. Francia e Gran Bretaña estableceron compañías de comercio na zona e España estableceu unha importante operación comercial nas Filipinas e o Pacífico. Cara a 1815, Gran Bretaña converteuse na principal potencia no Índico.

A apertura do canal de Suez en 1869 reviviu o interese europeo no leste, pero ningunha nación tivo éxito en establecer o dominio do comercio. Desde a Segunda Guerra Mundial o Reino Unido viuse obrigado a retirarse da zona, sendo substituído pola India, a Unión Soviética e os Estados Unidos. Os dous últimos trataron de establecer o seu hexemonía negociando sitios para as súas bases navais. Os países en desenvolvemento que bordeaban o océano, con todo, trataron de que fora unha «zona de paz»^{[Cómpre referencia]} para que se puidesen utilizar libremente as súas rutas de navegación. O Reino Unido e os Estados Unidos manteñen unha base militar no Atol Diego García no medio do océano Índico.

Breve cronoloxía da exploración |

Os feitos máis destacados na exploración e navegación do Índico, principalmente para os occidentais, son:

• século II a.C.: o grego Eudoxo de Cícico viaxa á India por vía marítima. O xeógrafo Claudio Tolomeo, na mesma época, designouno co nome Indikon Pelagos (significa «mar da India»), e máis tarde Plinio o Vello nomeouno xa como Oceanus Indicus («Océano Índico»);


• século I-século IV: chegada á rexión dos primeiros austronesios, provenientes de Indonesia, en especial alcanzando a illa de Madagascar. Contactos coa África oriental onde se introducen plantas cultíxenas asiáticas (bananeira, taro, igname, etc.);


• século VII: desenvolvemento do budismo nas illas de Sumatra e Xava. Viaxes de varios monxes budistas chineses, entre eles Yi Jing a India a través de ruta marítima;


• 860: unha inscrición de Xava menciona, nunha lista de domésticos, o nome de Jenggi, é dicir «Zeng», nome árabe dos habitantes da costa oriental de África;


• 945-46: o libro árabe Les Merveilles de l’Inde descrive arrivadas á costa de Mozambique de «un milleiro de embarcacións» feitas polos Waq-Waq que chegan de illas «situadas fronte á China» (é dicir, a actual Indonesia) buscando produtos e escravos;


• século IX: a dinastía Chola, na India meridional, conquista a illa de Ceilán e lanza expedicións contra o reino de Sriwijaya, na illa de Sumatra;


• século XIII: chegada dos persas shirazinos ao arquipélago das Comores;


• 1295: Marco Polo entra na China por vía marítima;


• século XIV: o marroquí Ibn Battuta, embaixador do sultanato de Delhi na China, visita Sumatra. O chinés Wang Dayuan fixo varias viaxes entre 1328 e 1339 que conducían a Arabia (despois a Exipto e a Marrocos) e á África oriental (ata a actual Tanzania)^[4];


• 1400: fundación de Malacca na península malaia por un príncipe de Sumatra;


• 1421-22: Sexta viaxe do almirante chinés Zheng He alcanzando África oriental;


• 1488: Bartolomeu Dias supera o cabo de Boa Esperanza;


• 1497: Vasco da Gama vai ata a India;


• 1500: primeira chegada de europeos a Madagascar (Diogo Dias);


• 
  9 de febreiro de 1507 : Descubrimento da illa de La Réunion polo portugués Diogo Dias;


• 1510: Toma de Goa, na India, polos portugueses baixo o mando de Afonso de Albuquerque;


• 1511: conquista de Malaca por Albuquerque;


• 1770: o inglés James Cook chegou a Australia;


• 1772 : descubrimento das illas Kerguelen por Yves Joseph de Kerguelen de Trémarec;


• 1820: descubrimento do continente antártico;


• 1869: apertura do canal de Suez;

Xeografía |

Mapa batimétrico do océano Índico

As placas tectónicas africana, india e antártica converxen no punto triplo de Rodrigues, a súa conxunción está marcada por ramificacións da dorsal oceánica que forman un Y invertido, coa raíz que vai cara ao sur desde o límite da plataforma continental preto de Bombai, na India. As bacías leste, oeste e sur subdivídense en bacías máis pequenas por cristas submarinas.

Os principais puntos de estreitamento son Bab el Mandeb, o estreito de Hormuz, o estreito de Lombok, o estreito de Malaca e o estreito de Palk, os principais mares deste océano son o golfo de Adén, mar de Andaman, mar Arábigo, baía de Bengala, gran Baía Australiana, mar de Laquedivas, golfo de Mannar, canle de Mozambique, golfo de Omán, golfo Pérsico, mar Vermello e outros corpos de auga tributarios. Está conectado artificialmente co mar Mediterráneo pola canle de Suez, accesible vía o mar Vermello.

Illas do océano Índico |

• Madagascar


• Arquipélago das Comores
  
  • Comores
  
  
  • Mayotte
  
  


• Illas Seychelles


• 
  Reunión (Francia)


• Illa Mauricio


• Illa Rofrigues


• 
  Territorio Británico do Océano Índico, no Arquipélago de Chagos.
  
  • Atol Diego García


• Illas Maldivas


• Sri Lanka


• 
  Illa Andaman e Nicobar (India)


• 
  Illa Christmas (Australia)


• 
  Illa Cocos (Australia)


• Illas de Indonesia ao longo de Sumatra:
  
  • Illas Banyak
  
  
  • Simeulue
  
  
  • Nias
  
  
  • Illas Mentawai
  
  
  • Enggano
  
  


• Illas de Xava
  
  • Illa de Deli
  
  
  • Tinjil
  
  
  • Nusa Kambangan
  
  
  • Sempu
  
  


• Zanzíbar


• 
  Terras Austrais e Antárticas Francesas:
  
  • Illa Amsterdam
  
  
  • Illa Saint-Paul
  
  
  • Illas Crozet
  
  
  • Illas Kerguelen
  
  
  • 
    Illas dispersas do Océano Índico: Bassas da India, Illa Europa, Illas Gloriosas, Illa Juan de Nova e Illa Tromelin
    
  
  

Notas |

Véxase tamén |

Commons ten máis contidos multimedia sobre:  Océano Índico

Outros artigos |

Os cinco océanos
Atlántico	Ártico	Índico	Pacífico	Antártico

Este artigo sobre xeografía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.